Όλοι λένε ότι πρέπει να δίνουμε στον εαυτό μας, “όσα αξίζει”!!!
Άραγε, κατά πόσο γνωρίζουμε πραγματικά την αξία μας;
Κατά πόσο γνωρίζουμε, πόσο αξίζουμε ή τι αξίζουμε;
Αν αναρωτηθούμε, μπορεί να μας έρθουν στο νου πολλές σκέψεις και συνειρμοί πάνω σε αυτό το ερώτημα…
Συνήθως μαθαίνουμε από την παιδική μας ηλικία να αξιολογούμε και να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των άλλων.
Αν μας έπεισαν ότι είμαστε “καλοί ή κακοί, όμορφοι ή άσχημοι, δυνατοί ή αδύναμοι, ευφυείς ή λιγότερο ευφυείς, ξεχωριστοί ή όχι, αν έχουμε διανοητικές, χειρονακτικές, ψυχολογικές ικανότητες,
αν μπορούμε να πετύχουμε κάτι ή αν δε μπορούμε, αν γνωρίζουμε εμπειρικά τη ζωή ή αν μας κάνουν τα πάντα οι άλλοι”.
Τότε αυτό πιστεύουμε σε μεγάλο βαθμό, ότι αξίζουμε!
Αυτό μπορεί να καθορίσει όχι μόνο τα στοιχεία του χαρακτήρα μας, αλλά και όλες μας τις σχέσεις…
οικογενειακές, φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές, κοινωνικές…
Κινούμαστε μέσα σε αυτές και διαμορφωνόμαστε σύμφωνα με το “τι πιστεύουμε εμείς πως αξίζουμε”!
Γι’ αυτό τον λόγο μπορεί να δυσκολευόμαστε, να βιώνουμε κάποιες φορές δύσκολα συναισθήματα, προσβολές, υποτίμηση, εχθρότητα, απόρριψη, απογοήτευση, εκμετάλλευση…
και να θεωρούμε πως “αυτό αξίζουμε”…
Όχι! Είναι λάθος να παραδινόμαστε σε αυτή την πεποίθηση!
Η αξία μου πηγάζει από τη σημαντικότατη γνώση και επαφή με τον δικό μου εαυτό.
Την αξία μου μπορώ να την ανακαλύψω με προσωπική εργασία, βγάζοντας από πάνω μου όλες τις ταμπέλες, όλες τις επιθυμίες και τις ανάγκες των άλλων που καλύπτουν μέσα από εμένα.
Βλέπω κατάματα τους “σκοπούς” και τις “επιδιώξεις” των γύρω μου και ταυτόχρονα αφουγκράζομαι την δική μου καρδιά και τη δική μου ψυχή!
Η αξία μου βρίσκεται κάτω και πίσω από όλα αυτά που σαν λέπια έχουν κολλήσει πάνω μου!
Βρίσκεται στη φύση της ψυχής μου, στις καθαρές και γεμάτες αγάπη σκέψεις μου, στην εσωτερική μου φωνή που μου λέει εκείνη το τι πραγματικά αξίζω και όχι κάποιος άλλο…
και αυτό που αξίζω είναι το ύψιστο!
Γιατί η αξία της κάθε ψυχής και του ανθρώπου είναι ανεκτίμητη και άπιαστη…
και επειδή οι άλλοι δε μπορούν να τη διανοηθούν, της δίνουν ταμπέλες και τίτλους, την περιορίζουν και την ορίζουν, καθορίζοντας εμένα τον ίδιο.
Τέλος, πολλές φορές η αξία είναι τόσο μεγάλη και αμύθητη που προσπαθούν να την επισκιάσουν, να
την κλέψουν και να την κηλιδώσουν!
Ας μη ξεχνάμε ποτέ ότι κανένας δεν έχει κανένα δικαίωμα να καθορίσει τη δική μας αξία!
Μέλημά μας πρέπει να είναι να την ανακαλύψουμε εμείς οι ίδιοι!!!